گیل، دیوید (۱۸۴۳ـ۱۹۱۴)
گیل، دِیوید (۱۸۴۳ـ۱۹۱۴)(Gill, David)
| دیوید گیل David Gill | |
|---|---|
| زادروز |
ابردین۱۸۴۳م |
| درگذشت | ۱۹۱۴م |
| ملیت | اسکاتلندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در دانشکده مارشال |
| شغل و تخصص اصلی | اخترشناس |
| لقب | سر |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
| جوایز و افتخارات | دریافت لقب سر (۱۹۰۰) |
اخترشناس اسکاتلندی. در زمینۀ استفاده از عکاسی برای فهرست‌کردن[۱] ستاره‌ها، همچنین در کاربرد فراوان خورسنج[۲]، برای تعیین اختلاف‌منظر[۳] خورشیدی، و اندازه‌گیری فاصلۀ بیست ستارۀ درخشان‌تر و نزدیک‌تر نیمکرۀ جنوبی آسمان پیشتاز بود. در ۱۸۸۲، پی‌برد که ثبت و اندازه‌گیری موقعیت ستارگان با عکاسی امکان‌پذیر است. با کمک رصدخانه‌های دیگر، طرحی عظیم را برای تهیۀ فهرست ستارگان دماغه امیدنیک اجرا کرد. این مجموعه موقعیت و درخشندگی بیش از ۴۵۰هزار ستارۀ جنوبی را به‌دست می‌دهد. همچنین، در شورای تهیۀ نمودار و فهرست‌نامۀ بین‌المللی اخترنگاری[۴]، برای تعیین موقعیت دقیق همۀ ستاره‌های تا قدر یازدهم عضو بود. این اثر تا ۱۹۶۱ کامل نشد، اما همۀ عکس‌های آن تا ۱۹۰۰ تهیه شده بود. مساحی بزرگ‌مقیاس افریقای جنوبی را نیز سازماندهی کرد و مثلث‌بندیِ قوسِ نصف‌النهاری را، که از افریقای جنوبی تا دماغۀ شمالی در نُروژ امتداد می‌یابد، به اجرا درآورد. در ۱۹۰۰، به او لقب سِر دادند. در ابردین[۵] زاده شد و در دانشکده مارشال[۶] درس خواند. سپس، برای آموختن فن ساعت‌سازی به سوئیس رفت. به اخترشناسی غیرحرفه‌ای بسیار علاقه‌مند بود و پیشۀ موروثی ساعت‌سازی را در ۱۸۷۲ رها کرد تا سرپرستی رصدخانۀ خصوصی لُرد لیندزِی[۷] را در دون اشت[۸]، واقع در نزدیکی اَبردین، برعهده بگیرد. در آن‌جا در زمینۀ خورسنجی به رصدگری تبدیل شد که همتا نداشت. از ۱۸۷۹ تا ۱۹۰۶، اخترشناسِ دماغۀ امید نیک[۹] در افریقای جنوبی بود. با لیندزی و به‌منظور اندازه‌گیری فاصلۀ خورشیدی و ثابت‌های مرتبط دیگر، به‌خصوص طی گُذرِ ۱۸۷۴ مریخ[۱۰]، به هیئت اکتشافی به جزیرۀ آسانسیون[۱۱] در اقیانوس اطلس جنوبی رفت. در هر دو مورد، هدفش تعیین اختلاف‌منظرِ خورشیدی بود. این امر مسئله‌ای بود که آن را بسیار دقیق در دماغۀ امید نیک حل کرده بود.