گیوناشویلی، جمشید (تهران ۱۹۳۱)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

گیوناشْویلی، جمشید (تهران ۱۹۳۱)(Giunashvili, Djamshid)

ایران‌شناس گرجستانی. در ۱۹۵۸ از رسالۀ دکتری خود با نام بخش فعلی اسامی مرکب در زبان فارسی و در ۱۹۶۷ از رسالۀ فوق دکتری خود با نام دستگاه واجی زبان فارسی در دانشگاه تفلیس دفاع کرد. از ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۰ کارمند علمی بخش زبان‌های خاور نزدیک پژوهشگاه زبان‌شناسی فرهنگستان علوم گرجستان، و از ۱۹۷۴ تا ۱۹۹۴ معاون پژوهشگاه بود. از دیگر آثارش: بن واج‌شناسی زبان فارسی (تفلیس، ۱۹۶۴)؛ متون فارسی قرن‌های ۱۰ تا ۱۸، با همکاری تادزه، (تفلیس، ۱۹۷۳)؛ دستور زبان فارسی (۱۹۸۷)؛ مطالعات گرجی ـ ایرانی (تفلیس، ۱۹۹۸)؛ فرهنگ جیبی گرجی ـ فارسی و فارسی ـ گرجی (تفلیس، ۱۹۷۱).