یادگیری اجتماعی

یادگیری اجتماعی (Social learning)

در روان‌شناسی، یادگیری‌ای که بیشتر متأثر از عوامل محیطی است تا نیروهای ذاتی یا درونی. مروج اصلی این اصطلاح، که سرمشق‌گیری هم نامیده می‌شود، آلبرت باندورا، روان‌شناس امریکایی، است. او در تحقیقات فراوان خود نشان داده است که کودکان بسیاری از رفتارها ازجمله مشارکت، پرخاشگری، همکاری، تعامل اجتماعی، و خودداری را از دیگران می‌آموزند. روان‌شناسانی که کار باندورا را ادامه داده‌اند، یادگیری اجتماعی براساس مشاهده را فرآیند پیچیده‌ای دارای سه مرحله دانسته‌اند: مشاهدۀ واکنش‌های دیگران، فراگیری آن‌ها، و پذیرش آن‌ها همچون الگوهایی برای رفتارهای خود.

 

---