یان، هانس هنی (۱۸۹۴ـ ۱۹۵۹)
| هانس هنی یان Hans Henny Jahnn | |
|---|---|
| زادروز |
هامبورگ ۱۸۹۴م |
| درگذشت | ۱۹۵۹م |
| ملیت | آلمانی |
| شغل و تخصص اصلی | نمایش‌نامه‌نویس |
| شغل و تخصص های دیگر | رمان‌نویس |
| آثار | مِدِآ (۱۹۲۵)، رودخانۀ بی‌ساحل (۱۹۴۹) |
| گروه مقاله | تیاتر |
یان، هانس هنی (۱۸۹۴ـ ۱۹۵۹)(Jahnn, Hans Henny)
نمایش‌نامه‌نویس و رمان‌نویس آلمانی. نمایش‌نامه‌ها و رمان‌هایش آمیزه‌ای است از شهوانیت غریزی و اعتقاد به اشکال باستانی و اسطوره‌ای عشق و مرگ. اِفرائیم ماگنوس کشیش[۱] (۱۹۱۹) به اضطرابی می‌پردازد که هنرمند در تضاد با تمایلات نفسانی آن را تجربه می‌کند. مِدِآ[۲] (۱۹۲۵) سنگینی گناه شهوت و تمایلات نامشروع را بیان می‌کند. مهم‌ترین اثر منثورش تریلوژی ناتمام رودخانۀ بی‌ساحل[۳] (۱۹۴۹) است که به بررسی مستدل روابط همجنس‌گرایانه در انسان می‌پردازد. اغلب آثارش سانسور شده‌اند، زیرا مخاطبان و خوانندگانش از شیوۀ بی‌پروای این آثار، که در آن شخصیت‌های داستان درگیر نیروهای وحشی و عنان گسیختۀ طبیعی‌اند، آزرده می‌شوند. یان در هامبورگ زاده شد. در دورۀ نازی‌ها به دانمارک تبعید شد و در آن‌جا علاوه‌بر کشاورزی روی تلقیح مصنوعی چهارپایان تحقیق می‌کرد. سازندۀ اُرگ بود و برای کشف بسیاری از موسیقی‌های باروک کلیسایی در محافل موسیقی شهرتی به‌هم زد، اما امروز شهرتش به‌سبب کارهای ادبی اوست.