یانگون

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

یانْگون (Yangon)

پاگوداي سوله، يانگون
یانگون
نام فارسی یانگون
نام پیشین  رانگون
نام لاتین Yangon
کشور میانمار
موقعیت نار رود یانگون، به فاصله ۳۲کیلومتری اقیانوس هند
جمعیت ۴,۳۴۴,۱۰۰ نفر (۲۰۰۳)
تولیدات و صنایع مهم کشتی سازی، پالایش نفت، برنج کوبی، پارچه بافی، و تولید ظروف سفالی
بناهای مهم پاگودای شوه داگون

(نام سابق: رانگون[۱]، تا ۱۹۸۹) پایتخت و بندر اصلی میانمار[۲] (برمه)، کنار رود یانگون[۳]، به فاصلۀ ۳۲کیلومتری اقیانوس هند، با ۴,۳۴۴,۱۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). صنایع آن شامل کشتی‌سازی، پالایش نفت، برنج‌کوبی، پارچه‌بافی، و تولید ظروف سفالی است. یانگون مرکز ارتباطات جاده‌ای، هوایی، و راه‌آهن، و نیز مرکز حمل‌ونقل رودخانه‌ای و از بزرگ‌ترین بازارهای برنج جهان است. شهر داگون[۴] در ۷۴۶م در این محل بنا شد. و آلائونگ‌پایا[۵]، پادشاه برمه، در ۱۷۵۵ آن را رانگون، به‌معنای پایان کشمکش، نامید. هندی‌ها و چینی‌های زیادی جمعیت یانگون را تشکیل می‌دهند. قدیمی‌ترین بناهای یانگون شامل معابد بودایی است که مهم‌ترین آن‌ها پاگودای شِوه داگون[۶]، ساخت ۵۸۵پ‌م، و زیارتگاه بوداییان برمه‌ای[۷] است. پاگوداهای سوله[۸] و بوتاتونگ[۹] نیز بیش از ۲هزار سال قدمت دارند. یانگون همچنین دارای مجسمه‌هایی مشهور از بودا در حالت خوابیده و نشسته است. دانشگاه هنر و علوم یانگون در ۱۹۲۰ افتتاح شد و موزۀ ملی و موزۀ تاریخ طبیعی میانمار نیز در این شهر قرار دارند.

 


  1. Rangoon
  2. Myanmar
  3. Yangon River
  4. Dagon
  5. Alaungpaya
  6. Shwe Dagon
  7. Burmese Buddhists
  8. Sule
  9. Botataung