یحیی بن احمد سامانی ( ـ پس از ۳۲۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

یَحیَی بْنِ احمد سامانی ( ـ پس از ۳۲۰ق)

شاهزادۀ سامانی، برادر امیرنصر بن احمد سامانی. با برادرانش ابراهیم و منصور در قهندز بخارا محبوس بود، در ۳۱۸/۳۱۷ق به‌‌کمک ابوبکر خبّاز (طبّاخ‌) اصفهانی و برخی لشکریان از حبس گریخت و با برادرانش و گروهی از زندانیان علوی و دیلمی که آزاد شده بودند، بر امیرنصر شورید. نصر که آن هنگام در نیشابور بود، به بخارا بازگشت و فتنه را فرونشاند. یحیی متواری شد و به قراتکین سردار ترک سامانیان پیوست و پس از نبردهایی با امیرنصر و سپهسالار وی، ابوبکر محمد بن مظفر چغانی، به نیشابور رفت و آن‌جا خطبه به نام او خواندند. نصر به‌سوی نیشابور رفت و در ۳۲۰ق وارد شهر شد. یحیی که با قراتکین به بُست و رُخَّج متواری شده بود، مورد عفو امیرنصر قراری گرفت، اما چندی بعد به‌طرز مرموزی درگذشت. طبق بعضی گفته‌ها، یحیی به سمرقند و از آن‌جا به بلخ و سپس نیشابور متواری شد؛ آن‌گاه به بغداد گریخت و همان‌جا مرد. جسد او را به اسپیجاب آوردند.