یحیی بن عدی، ابوزکریا (۲۸۰ـ۳۶۴ق)
یَحْیَی بْنِ عَدی، ابوزکریا (۲۸۰ـ۳۶۴ق)
منطقی، فیلسوف و مترجم عرب. از مسیحیان یعقوبی شهر تکریت عراق و از شاگردان فارابی و ابوبشر متی بود. به فلسفۀ فیثاغورسی و نیز فلسفۀ هندی گرایش داشت. از او، علاوه‌بر ترجمه‌های گوناگون چون ترجمۀ نوامیس افلاطون، آثار گوناگونی در فلسفه و تحلیل مبانی مسیحیت گزارش شده است، ازجمله تهذیب اخلاق؛ شرح مقالۀ اسکندر در فرق جنس و مادّه؛ استخراج عدد مضمر؛ کتاب تثلیث؛ حلول؛ فی اختلاف لفظ الاناجیل و معانیها، فی قولنا تجسد فی الروح القدس و من مریم العذراء؛ فی اثبات صدق الانجیل؛ رساله‌ای در رد اجزاء لایتجزی.