یزدانی شیرازی، عبدالوهاب (شیراز ۱۲۵۲ـ ۱۳۲۸ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

یَزدانی شیرازی، عَبدُالوَهّاب (شیراز ۱۲۵۲ـ ۱۳۲۸ق)

خوشنویس و شاعر ایرانی. ششمین و آخرین فرزند وصال شیرازی بود. نزد برادرانش با موسیقی، خط و شعر آشنا شد و در انجمن ادبی وصال با شاعران و هنرمندان معروف آن روزگار نشست‌وبرخاست می‌کرد. از او ۱۵۰۰ بیت از هفت قصیده و شماری غزل به‌جا مانده است. در خط از شیوۀ میرعماد پیروی می‌کرد. کتیبه‌های اطراف شاه‌چراغ و مقبرۀ سید میرمحمد و بخشی از رواق امام رضا (ع) از آثار خطی اوست.