یزدی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

یَزدی

از گویش‌های فارسی رایج در یزد و میبد و بافق و مهریز. واکه‌های نامرکب آن عبارت‌اند از a e i o u و واکه‌های مرکب آن ow و ey. صامت‌ها همانند صامت‌های فارسی هستند. واژه‌هایی که دارای w آغازین در فارسی میانه بوده‌اند، در یزدی به b تبدیل می‌شوند. در این گویش گاهی f به x و برعکس تبدیل می‌شود؛ نشانۀ تصغیر و تحبیب آن ok است. ag به ow تبدیل می‌شود. برخی از واژه‌های یزدی: issundan «گرفتن، استادن»، bije «توله»، kili «کلید»، kelows «کرفس» و pak «تپاله».