یزیدی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

یزیدی

(یا: یزیدیه) کُردان پیرو فرقه‌ای مذهبی، موسوم به شیطان‌پرست. ساکن موصل، دیاربکر، سنجار، حلب، ارمنستان، گرجستان و بعضی نواحی کردستان ایران. پیروان عدی بن مسافر بن اسماعیل بن موسی بن مروان بن حسن بن مروان اموی (۴۶۷ـ۵۷۷ق). نام این فرقه احتمالاً تحریف‌شدۀ ایزدی و ایزدیان است و هیچ نسبتی با یزید بن معاویه ندارد. آیین یزیدی آمیخته‌ای از ادیان یهودی و زردشتی و مانوی و اسلامی و برخی آداب شرک و مبتنی‌بر دو کتاب جلوه (حاوی ۴۹۰ واژه) و مصحف رش یا کتاب سیاه، (حاوی ۷۵۰ واژه) است. مزار شیخ عدی بن مسافر زیارتگاه این فرقه است. فرقۀ یزیدیه رو‌به انقراض است.