یغما

یَغما

قبیلۀ بزرگ ترک، بازماندۀ ترکان غز، از قبایل حوزۀ رودخانۀ ایلی و نارین و سمرچیه تا کاشغر. این مردم را قرایغما می‌خواندند. سرزمین یغماها استعداد چندانی برای زراعت نداشت و مردم آن عمدتاً به پرورش اسب، و گوسفند اشتغال داشتند. یغماها مردمی سخت‌جان و سخت‌کوش و مبارز و جنگجو بودند و از طوایف متعدد تشکیل می‌شدند. حکومت اینان، دست‌کم تا ۴ـ ۵ق، با شاهزادگان تغزغز بود. یغماها، تا پیش از اسلام‌آوردن، (احتمالاً در اواخر قرن ۴ یا اوایل قرن ۵ق) شاهان خود را می‌پرستیدند. یغماها همانند چگل‌ها، از عناصر تشکیل‌دهنده نخستین دولت ترکان مسلمان شرق، یعنی دولت ایلک‌خانیان/قراخانیان ترکستان بودند. یغمایی، همانند بردگان چگل در ایران و سایر نواحی شرقی خلافت اسلامی طرفداران بسیاری داشتند.