یهودیت محافظه کار
یَهودیَّت محافظهکار (Conservative Judaism)
فرقهای یهودی، خواهان نگاهداشتن عناصر اصلی سنن یهود با روزآمدسازی ملایم شئون دینی، بیگرایش تند اصلاحگرایانه. این فرقه با الهام از عقاید زاخاریاس فرانکل[۱] (۱۸۰۱ـ۱۸۷۵) شکل گرفت. او در همایشهایی که با عنوان رفرم در آلمان برگزار شد (۱۸۴۴ـ۱۸۴۶) راه خود را از تجددطلبان افراطی جدا کرد و با اعتقاد راسخ به اینکه دین یهود از فرهنگ یهودی و هویت ملی جداییناپذیر است، ترک رسوم و سنن مذهبی را مردود شمرد. فرانکل معتقد بود مطالعات تاریخی میتوانند آن عناصری از شرایع کتبی و شفاهی را که بیانگر حقایقی جاودانی به زبان عصر بودهاند نشان دهند، تا بعد برای تطبیق با زندگی امروزی باز تفسیر شوند. در قرائت فرانکل از یهودیت، بر تقدس شرع بهمثابۀ نیرویی پویا و صادق در همۀ دورهها تأکید میشود. یهودیت محافظهکار همچون یهودیت ارتُدوکس روز سبت[۲] را مقدس میشمارد. از ۱۹۸۵، یهودیت محافظهکار با اعطای مقام ربّی به زنان بیش از پیش از یهودیت ارتُدوکس فاصله گرفت. بسیاری از یهودیان محافظهکار با تأکید بر جداییناپذیری ملیت یهودی از فرهنگ قوم یهود، به فراگیری زبان عبری اهمیت میدهند و از صهیونیسم[۳] سکولار حمایت میکنند.