یوبیل

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

یوبیل (Jubilee)

سالی که خداوند به بنی‌اسرائیل فرمان داد هر ۵۰ سال یک بار آن را گرامی دارند (لاویان ۲۵). وجه تسمیه‌اش شاخ قوچی بود که در آن می‌دمیدند و حلول این سال را اعلام می‌کردند. در این سال زمین‌ها را نمی‌کاشتند، بردگان را آزاد می‌کردند و زمین‌ها را به مالکان اصلی آن‌ها برمی‌گرداندند. در کلیسای کاتولیک رومی، یوبیل به سال مقدسی اطلاق می‌شود که هر ۲۵ سال جشن گرفته می‌شود و زواری که در این سال به زیارت رم می‌روند مورد عنایت خاص الهی قرار می‌گیرند.