آنتونی و کلیوپاترا
آنتونی و کلئوپاترا (Antony and Cleopatra)
نمایش‌نامه‌ای تراژیک، به نظم و نثر، در پنج پرده، نوشتۀ ویلیام شکسپیر[۱]، به زبان انگلیسی، نوشته شده در حدود ۱۶۰۶ـ۱۶۰۷م، نخستین اجرا در ۱۶۰۷م، نخستین چاپ در م۱۹۲۳. مارکوس آنتونیوس[۲]، سردار رومی، در اسکندریه[۳] به زنی زیبارو، کلئوپاترا[۴]، دل می‌بندد. در همین هنگام به سبب مرگ همسرش، فولویا[۵]، و برخی حوادث سیاسی، ناگزیر اسکندریه را ترک می‌کند و به رم[۶] بازمی‌گردد، و با زنی به نام اوکتاویا[۷] پیوند زناشویی می‌بندد. وصلت این دو دیری نمی‌پاید و آنتونیوس به اسکندریه بازمی‌گردد و گرفتار در بند شهوتی کور، با کلئوپاترا، که از او به‌سبب ازدواج با اوکتاویا کینه به دل گرفته است، درمی‌آمیزد. آنتونیوس درپی نبردی با اوکتاویانوس[۸]، برادر اوکتاویا، با شنیدن خبر کذب درگذشت کلئوپاترا، دست به خودکشی می‌زند و در آغوش معشوق خود جان می‌سپارد. کلئوپاترا نیز خود را بر سَر جنازۀ آنتونیوس به نیش افعی می‌کُشد. آنتونی و کلئوپاترا را به سبب تصویرپردازی‌های بدیع و رنگارنگ آن ستوده‌اند. احتمالاً شکسپیر برای نوشتن این نمایش‌نامه، از منابعی چون زندگی مارکوس آنتونیوس، اثر پلوتارک[۹] و تاریخ جنگ‌های داخلی جمهوری رم، اثر آپیانوس[۱۰] بهره برده است. این نمایش‌نامه همواره منبع الهام نقاشان و موسیقی‌دانان بوده است.