نبرد بووین
نبرد بووین Battle of Bouvines
نبردی میان فیلیپ دوم (فیلیپ اوگوست)[۱]، شاه فرانسه، و اوتوی چهارم[۲]، فرمانروای امپراتوری مقدس روم و متحدانش، از جمله شاه جان[۳]، پادشاه انگلستان، در نزدیکی روستای بووین[۴] در فلاندر[۵] (27 ژوئیۀ 1214م). این نبرد به پیروزی سرنوشتساز فیلیپ دوم انجامید. این پیروزی، که از مهمترین پیروزیهای اروپای قرون وسطا بود، اوتو را چنان تضعیف کرد که فردریک دوم[۶] به جای او بر مسند امپراتوری مقدس روم تکیه زد، حاکمیت شمال فرانسه و فلاندر نصیب فیلیپ شد و انگلستان از همۀ ادعاهای خود در مورد این منطقه چشمپوشی کرد. قرار بر این بود که اوتو از هلند، که متحدانی در آنجا داشت، و جان از جنوبغربی به فرانسه حمله کنند. اما اوتو تأخیر کرد و جان منتظرش نماند و لشکرش را به بوردو[۷] بازگرداند. در این اثنا، سپاه فرانسه به جانب فلاندر پیشروی کرد. اوتو سرانجام عازم جنوب شد و دو لشکر در بووین، که روستایی است بین لیل[۸] و تورنه[۹] در شمال فرانسه، رویارو شدند. شمار سپاهیان لشکر اوتو، که نیروهای انگلیسی آن اندک بودند، شاید به 30 هزار تن میرسید و شمار فرانسویان نیز همین تعداد بود. دو طرف سربازان پیاده خود را در میانه لشکر و سوارهنظام را در دو طرف و نیروهای احتیاط را در عقب لشکر مستقر کردند. اما فرانسویان رفتهرفته برتری یافتند، متحدان را تارومار کردند و سربازان بسیاری را به اسارت گرفتند.