کارکانو، جولیو (۱۸۱۲ـ۱۸۸۴)

جولیو کارکانو

کارْکانو، جولیو (۱۸۱۲ـ۱۸۸۴)(Carcano, Giulio)

شاعر و رمان‌نویس ایتالیایی. برخی از رمان‌ها و مجموعه‌های داستان‌های کوتاه او، که غالباً دربارۀ زندگی خانوادگی است، عبارت‌اند از داستان‌های ساده (۱۸۴۳)، دامیانو (۱۸۵۰)، دوازده رمان (۱۸۵۳)، و گابریو و کامیلاّ (۱۸۷۴). ازجمله مجموعۀ اشعار اوست: اشعار منتشر شده و منتشر نشده (۱۸۶۱ـ۱۸۷۰) و اشعار گوناگون (۱۸۷۵). کارکانو پیرو آلِسّاندرو ماندزونی، نویسندۀ رمان‌های رمانتیک تاریخی، بود؛ اما نخستین آثارش اشعار مشعل عید پاک (۱۸۳۴) و آنجیولا ماریا (۱۸۳۹) بود. از مبارزان آزادی و وحدت ایتالیا بود و مدتی را در تبعید گذراند. چند تراژدی نیز نوشته است که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از اسپارتاکو (۱۸۵۷)، آردُینو (۱۸۶۰)، و والنتینا (۱۸۷۰). آثار شکسپیر را نیز به ایتالیایی ترجمه کرده است (۱۸۷۴ـ۱۸۸۲).

 

---