شهرهای بست
(تغییرمسیر از Cities of Refuge)
شهرهای بست (Cities of Refuge)
(یا: شهرهای پناهگاه) در عهد عتیق[۱]، شش شهر لاویان که خداوند به‌عنوان محل بَست‌نشینی و پناهگاه معین کرد تا هرکس مرتکب قتل غیرعمدی می‌شد برای در امان ماندن از انتقام خونخواهان در آن‌ها پناه گیرد. به استناد عهد عتیق تعداد آن‌ها سه شهر بود: قادِش[۲]، شِکّیم[۳]، و هبرون[۴]. اما بعد از دورۀ اسارت بابلی که امت یهود در مناطق وسیع‌تری پراکنده شدند، سه شهر دیگر نیز بدان‌ها اضافه شد: باصَر[۵]، راموت[۶]، و جولان.