محدب

مُحَدّب (convex)

صفت سطحی که به بیرون، به‌سمت چشم ناظر، برآمدگی داشته باشد، مانند سطح بیرونی توپ. در هندسه، این اصطلاح را برای توصیف چندضلعیای به‌کار می‌برند که هیچ یک از زوایای داخلی آن بزرگ‌تر از۱۸۰ درجه نباشد. محدب متضاد مقعر است.

---