مک داویل، ادوارد (۱۸۶۰ـ۱۹۰۸)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از Edward MacDowell)
اِدوارد مَک‌داوئِل
Edward MacDowell
زادروز نیویورک۱۸۶۰م
درگذشت ۱۹۰۸م
ملیت امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل در ۱۸۷۶ به کنسرواتوار پاریس، پیانو
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز رُمانتیک
آثار سوییت سرخ‌پوستی (۱۸۹۵)، هملت و اوفیلیا (۱۸۸۵)، لانسلوت و اِلِین، لامیا (۱۸۸۹)
گروه مقاله موسیقی
جوایز و افتخارات دکترای افتخاری در موسیقی از دانشگاه پرینستون

مَک‌داوئِل، ادوارد (۱۸۶۰ـ۱۹۰۸)(MacDowell, Edward)

ادوارد مک داویل

آهنگ‌ساز رُمانتیک امریکایی. موسیقی او اساساً اروپایی ـ رُمانتیک است، اما در آثاری همچون سوییت سرخ‌پوستی[۱] (۱۸۹۵) از عناصر ساختاری ملی‌گرایانۀ امریکایی نیز بهره گرفته است. بهترین آثار او قطعه‌های پیانوی کوتاه و تغزلی‌اش است که نمونه‌ای از آن‌ها عبارت‌اند از «به یک گل سرخ وحشی[۲]» از مجموعۀ طرح‌های سرزمین جنگلی[۳] (۱۸۹۶). از محبوب‌ترین آهنگ‌سازان امریکایی دوران خود برشمرده می‌شد، و در آثار بلند‌پروازانه‌ای همچون کنسرتوی پیانو شمارۀ ۲[۴] (۱۸۸۹)، و در قطعه‌های خانگی برای پیانو موفق بود. مک‌داوئل در نیویورک به‌دنیا آمد. پس از فراگیری پیانو در خانه، در ۱۸۷۶ به کنسرواتوار پاریس[۵] رفت و در آن‌جا به تحصیل پیانو زیرنظر مارمونتِل[۶] و فراگیری موسیقی نظری از ساوار[۷] پرداخت. پس از آن در ۱۸۷۸ با لوئیس اِلِرت[۸] در ویسبادن[۹] کار کرد و سال بعد وارد کنسرواتوار فرانکفورت[۱۰] شد و از راف[۱۱] آهنگ‌سازی آموخت. در ۱۸۸۱ استاد پیانوی کنسرواتوار دارمشتات[۱۲] شد و در ۱۸۸۲ به دعوت لیست[۱۳] نخستین کنسرتوی پیانوی خود را در زوریخ اجرا کرد. در ۱۸۸۸ پس از بازگشت به امریکا در بوستون، ماساچوست[۱۴]، اقامت و کار کرد و بعد سرپرستی بخش موسیقی دانشگاه کلمبیا را برعهده گرفت (۱۸۹۶ـ۱۹۰۴)، و دانشگاه پرینستون[۱۵] نیز یک دکترای افتخاری در موسیقی به او اعطا کرد. در ۱۹۰۴ علایم بیماری روانی در او بروز کرد و با صدماتی که به‌بار آورد بالاخره مرگ او را موجب شد. بیوۀ او در مزرعه‌شان در پیتسبورگ، نیوهمپشر[۱۶]، جمعیت مک‌داوئل[۱۷] را بنیاد گذاشت تا اقامتگاهی تابستانی برای هنرمندان عرصه‌های گوناگون باشد. ازجمله آثار اوست: ارکستری پوئم سمفونیک‌های هملت و اوفیلیا[۱۸] (از روی شکسپیر[۱۹]، ۱۸۸۵)، لانسلوت و اِلِین[۲۰]، لامیا[۲۱] (از روی کیتس[۲۲]، ۱۸۸۹). پیانو ۲۶ اپوس از آثار مخصوص تک‌نوازی پیانو، شامل چهار سونات، دو سوییت مدرن، ۲۴ اتود، قطعه‌های دریایی[۲۳]، حکایت‌های کنار آتش[۲۴]، مناظر نیوانگلند[۲۵]، همچنین دو کتاب تمرین‌های تکنیکی.

 


  1. Indian Suite
  2. To a Wild Rose
  3. Woodland Sketches
  4. Piano Concerto No. 2
  5. Paris Conservatory
  6. Marmontel
  7. Savard
  8. Louis Ehlert
  9. Wiesbaden
  10. Frankfurt Conservatory
  11. Raff
  12. Darmstadt Conservatory
  13. Liszt
  14. Massachusetts
  15. Princeton University
  16. New Hampshire
  17. MacDowell Colony
  18. Hamlet and Ophelia
  19. Shakespeare
  20. Lancelot and Elaine
  21. Lamia
  22. Keats
  23. Sea Pieces
  24. Fireside Tales
  25. New England Idylls