فابیا، خاندان

فابیا، خاندان (Fabia gens)
در رُم باستان، از خاندان‌های پاتریسین قدیمی و سرشناس. گِنس شماری از خانواده‌های اشرافی با یک نام از جد مشترک بود. گنسِ فابیا، مانند چند خانوادۀ دیگر پاتریسین، احتمالاً از قوم سابین (قومی قدیمی در مرکز ایتالیا) برخاسته بودند و یکی از دو خانواده برگزارکنندۀ لوپرکالیا، جشنوارۀ رومی، بودند. ازجمله افراد گِنس فابیا، کوئینتوس فابیوس ماکسیموس رولیانوس بود؛ سرداری که از ۳۲۲ تا ۲۹۵پ‌م پنج‌بار کنسول شد. دوبار هم دیکتاتور بود، در دومین نبرد از جنگ‌های سامنیتی جنگید، در ۳۲۵ و ۳۲۲پ‌م پیروز شد و در سِنتینوم، بر نیروی مشترک گُلها و سامنیتها در ۲۹۵پ‌م غلبه کرد. کوئینتوس فابیوس ماکسیموس کونکتاتور (تأخیرانداز) پنج‌بار کنسول و دوبار دیکتاتور شد. در ۲۳۳پ‌م، با سِمت کنسولی بر لیگوریایی‌ها پیروز و با استقبال رسمی وارد رُم شد. در زمان دیکتاتوری‌اش برای بار دوم در ۲۱۷پ‌م فرمانده سپاهیان روم در نبرد با هانیبال کارتاژی بود. نخست از روش تدافعی او استقبال نشد؛ اما سیاست تأخیری‌اش در جنگ با هانیبال، که سبب شد به او لقب «تأخیرانداز» بدهند، پس از شکست سخت رومیان در کانای در ۲۱۶پ‌م از سر گرفته شد. ماکسیموس در ۲۱۵پ‌م کامپانیا را غارت کرد. برای پنجمین‌بار در ۲۰۹پ‌م کنسول شد و تارِنتوم را پس گرفت. مخالف سیاست تهاجمی اِسکیپیو بود و در ۲۰۳پ‌م درگذشت. کوئینتوس فابیوس پیکتور (ح ۲۵۴پ‌م) نخستین مورخ نثرنویس روم بود و او را پدر تاریخ لاتین دانسته‌اند. در دومین جنگ گالیایی در ۲۲۵پ‌م، و دومین جنگ پونی شرکت کرد و در ۲۱۶پ‌م درگذشت. از کتاب سالنامه او که به یونانی نوشته، فقط قطعات پراکنده‌ای باقی مانده است.

 

---