کاویانی، فردوس (کرمان ۱۳۲۰ش)
فردوس کاویانی (کرمان 3 مهر ۱۳۲۰ش- تهران 9 مهر 1402ش) Ferdous Kaviani
| فردوس کاویانی | |
|---|---|
| زادروز |
کرمان 3 مهر ۱۳۲۰ش |
| درگذشت | تهران 9 مهر 1402ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | رشتۀ تئاتر- دانشکدۀ هنرهای دراماتیک |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر تئاتر، تلویزیون، و سینما |
| آثار | همسران (۱۳۷۳)، شبی دیگر (۱۳۷۶)، آژانس دوستی (۱۳۷۷)، اجاره‌نشین‌ها (1365)؛ بهار در پاییز (1366) |
| گروه مقاله | تئاتر، سینما |
بازیگر تئاتر، تلویزیون، و سینمای ایران. همچون اغلب هم‌نسلانش در تئاتر، پس از ذوق‌ورزی و بروز استعدادهایش در دهۀ ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ فعالیت خود را در مجموعه‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی متمرکز کرد، و در مجموعه‌های به دنبال سیمرغ (۱۳۶۰)، محلۀ برو بیا (۱۳۶۳)، آینه (۱۳۶۴)، راویان اخبار (۱۳۶۵)، همسران (۱۳۷۳)، شبی دیگر (۱۳۷۶)، آژانس دوستی (۱۳۷۷) و فیلم‌های تجاوز (۱۳۵۱)، شهر قصه (۱۳۵۲)، رسول پسر ابوالقاسم (۱۳۵۹)، اجاره‌نشین‌ها (۱۳۶۵)، بهار در پاییز (۱۳۶۶)، در مسیر تندباد (۱۳۶۷)، یک مرد یک خرس (۱۳۷۱)، سفر پرماجرا (۱۳۷۴)، و میکس (۱۳۷۸) به ایفای نقش پرداخت.
فردوس کاویانی در ۱۳۵۰ش از دانشکدۀ هنرهای دراماتیک در رشتۀ تئاتر فارغ‌التحصیل شد. او دورۀ تحصیل در رشتۀ شیمی در برلین را ناتمام رها کرد، و پس از گذراندن دوره یک‌سالۀ بازیگری زیر نظر حمید سمندریان فعالیتش را در تئاتر از ۱۳۴۰ش آغاز کرد.
از عمدۀ نمایش‌نامه‌های اوست: سلطان مار، بازرس، باغ آلبالو، شهر قصه، تابستان، مرگ تصادفی یک آنارشیست، نامه‌های بدون تاریخ از من به خانواده‌ام و بالعکس، کالیگولا، آن که گفت آری آن که گفت نه، زنده به‌گور، امشب از خود می‌سازیم، و آهسته با گل سرخ.
کاویانی طی دودهۀ اخیر در فیلم‌های سگ‌کشی (۱۳۷۹)، جایی برای زندگی (۱۳۸۳)، کلانتری غیرانتفاعی (۱۳۸۷)، نارنجی‌پوش (۱۳۹۰) و ساکن خانه چوبی (۱۳۹۱) بازی کرده است. وی که طی دهۀ 1390 به دلیل ابتلا به بیماری پارکینسون از فعالیت‌های هنری دور مانده بود نهایتاً در منزلش درگذشت.