کریکو، جورجو د (۱۸۸۸ـ۱۹۷۸)
کریکو، جورجو دِ (۱۸۸۸ـ۱۹۷۸)(Chirico, Giorgio de)
نقاش ایتالیایی، زادۀ یونان. بنیاد‌گذار مکتب نقاشی متافیزیکی[۱] بود؛ تصویرگری‌های معماگونه و صحنه‌پردازی‌های پریشان و کابوس‌زده‌اش، از سوررئالیسم[۲] نشان دارند، همچون تابلوی حسرت بی‌کرانگی[۳] (۱۹۱۱، موزۀ هنر مدرن نیویورک[۴]). کریکو در وولوس[۵] به‌دنیا آمد، و در آتن و مونیخ درس خواند. از ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۵ در پاریس هنرآفرینی کرد، که حاصل آن مجموعه نقاشی‌های نظرگیری است که احساسی غریب و اسرار‌آمیز بر آن‌ها سایه افکنده است: محوطه‌هایی تهی، ستون‌بندی‌هایی که بر زمین سایه انداخته‌اند، و قطارهایی اسباب‌بازی‌وار در دوردست. دلتنگی و راز خیابان[۶] (موزۀ هنر مدرن، نیویورک) نمونه‌ای از سبک کار اوست. در ۱۹۱۷ با کارلو کارّا[۷] دیدار کرد، آن دو مکتب نقاشی متافیزیکی را بنیاد نهادند، که چندان نپایید. شیوۀ کریکو به‌تدریج تغییر کرد و در دهۀ ۱۹۳۰، جنبش مدرن[۸] در هنر را وانهاد و به احیای سبک‌های نقاشان قرن‌های ۱۵ تا ۱۸ روآورد.
