پیاتستا، جووانی باتیستا (۱۶۸۳ـ۱۷۵۴)

پیاتْسِتّا، جووانّی باتّیسْتا (۱۶۸۳ـ۱۷۵۴)(Piazzetta, Giovanni Battista)

سه قديس دومينيکي، جووانّي باتّيسْتا پياتْسِتّا

نقاش ایتالیایی. از خلّاق‌‌ترین هنرمندان ونیزی عصر خویش بود. نقاشی‌‌هایش از مضامین دینی و صحنه‌های زندگی روزمره، راه را بر هنر تیه‌پولو و دیگر هنرمندان روکوکو هموار کرد. پیاتسِتّا برای کلیساهای مختلف در ونیز کار کرد، و سقف‌نگارۀ جلال دومینیک قدیس (ح ۱۷۲۷؛ کلیسای قدیسان جووانّی و پائولو، ونیز) را کشید، که تیه‌پولو را متأثر ساخت. به‌تدریج استفاده از زمینۀ قرمز تیره برای ایجاد جلوۀ کم‌نورِ سایه‌روشن، در برخی از آثارش افزایش یافت، هرچند که به رنگ‌بندی روشن‌تر روکوکو نیز تمایل داشت. پیاتسِتّا به‌کُندی کار می‌کرد و قسمت‌هایی از بسیاری از آثار متأخرش را شاگردانش اجرا کردند. در ۱۷۵۰ به مقام نخستین رئیس آکادمی هنرهای زیبای ونیز منتصب شد.