مورو، گوستاو (۱۸۲۶ـ۱۸۹۸)
مورو، گوستاو (۱۸۲۶ـ۱۸۹۸)(Moreau, Gustave)
نقاش فرانسوی. از سرآمدان سمبولیسم[۱] بود. صحنههایی از کتاب مقدس و اساطیر، و دنیای غریب و بدیعی با تصویرهایی از زنان اغواگر و خطرناک پدید آورد، و از رنگهای درخشان و براق استفاده کرد.رقص سالومه دربرابر هرود[۲] (۱۸۷۶؛ موزۀ مورو[۳]، پاریس) از پرآوازهترین آثار اوست. مورو بهسبب شیفتگی رمانتیک[۴]اش به رازناکی و بیگانگی، و بهویژه تمایلش به زنان فتنهگر، از نمایندگان دورۀ انحطاط[۵] در اواخر قرن ۱۹ بهشمار میرود. مورو در پاریس بهدنیا آمد، نقاشی را از پیکو[۶] آموخت، و از آثار دولاکروا[۷]، بهویژه شماری از آنها که شرقگراییِ[۸] باب روز را منعکس میکردند، بسیار تأثیر گرفت. نقاشیهایش را مرتب در سالن[۹] بهنمایش گذاشت، و در اواخر عمر، از معلمان پرنفوذ مدرسۀ عالی هنرهای زیبا (بوزار)[۱۰] در پاریس شد؛ ماتیس[۱۱]، مارکه[۱۲]، و روئو[۱۳]، از شاگردانش بودند. از میان آثار مشهور مورو تابلوهایآتنیها با مینوتور[۱۴] (۱۸۵۵)،اُدیپوس و اسفینکس[۱۵] (۱۸۶۴)،گالاتئا[۱۶] (۱۸۸۰)، و موسی بر نیل[۱۷] (۱۸۷۸)، درخور ذکرند.