هاربین
هارْبین (Harbin)
(یا: هارپین[۱]؛ پینکیانگ[۲]) بندر و مرکز استان هیلونگجیانگ[۳]، در شمال شرقی چین، کنار رود سونگهوا[۴]، با ۲,۹۰۴,۹۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). مرکز مهم تقاطع راهآهن بهشمار میرود. صنایع آن شامل متالورژی، فرآوری مواد غذایی، پالایش شکر، و گردشگری است؛ همچنین ماشینآلات و کاغذ تولید میکند. پس از آن که روسیه حق تجارت در این منطقه را بهدست آورد (۱۸۹۶) مهاجران روس شهر را توسعه دادند و بعد از انقلاب اکتبر[۵] (۱۹۱۷) روسهای بیشتری در هاربین پناهنده شدند. در جنگ جهانی دوم، هاربین هدف مهم حملۀ شوروی[۶] در اوت ۱۹۴۵ بود. هاربین رشد اولیۀ خود را مدیون قرارگرفتن در محل تقاطع اصلی راهآهن چین شرقی[۷] است که روسیه آن را بهمنزلۀ امتداد راهآهن سراسری سیبری[۸] ساخت؛ این راهآهن در جهت غربی تا دالیان ادامه دارد. درنتیجه، برخلاف اکثر شهرهای چین، هاربین اطراف راهآهن ساخته شده است. نمونههای فراوانی از معماری روسی اطراف شهر برجا ماندهاند. آب و هوای این شهر، با زمستانهای بسیار سرد و تابستانهای معتدل، دو فصل توریستی در سال برای آن بهوجود میآورد.