هریسون، رکس (۱۹۰۸ـ۱۹۹۰)
| رکس هریسون Rex Harrison | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۰۸م |
| درگذشت | ۱۹۹۰م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| لقب | ۱۹۸۹ عنوان سر |
| آثار |
روح و خانم موییر (۱۹۴۷)؛ دکتر دولیتل (۱۹۶۷) بانوی زیبای من، کلئوپاترا (۱۹۶۳) |
| گروه مقاله | تیاتر، سینما |
| جوایز و افتخارات | برندۀ جایزۀ اسکار (۱۹۶۴) |
هریسون، رکس (۱۹۰۸ـ۱۹۹۰)(Harrison, Rex)
بازیگر انگلیسی سینما و تئاتر. در بیش از ۴۰ فیلم و نمایش‌های متعدد بازی کرد و اغلب در نقش شخصیت‌های پیچیده و غیرعادی ظاهر شد همچون استاد هیگینز[۱] بدخلق در بانوی زیبای من[۲] (۱۹۶۴، برندۀ جایزۀ اسکار) که اقتباسی موزیکال از پیگمالیون[۳] بود. از دیگر فیلم‌های اوست: روح سرخوش[۴] (۱۹۴۵)، روح و خانم موئیر[۵] (۱۹۴۷)، و دکتر دولیتل[۶] (۱۹۶۷). نخستین بازی او در تئاترهای لندن (۱۹۲۷) در اوری‌من تئاتر[۷] و در نمایش تدارک عروسی جورج[۸]، و در نیویورک به نقش تابس بارو[۹] در نمایش عود تلخ[۱۰] (۱۹۳۹) بود. با بازی در فیلم‌های دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ نشان داد که می‌تواند به شخصیت‌ها فردیت ببخشد و سرعت و روانی و ظرافت بازیگری‌اش نیز به‌همین اندازه نظرگیر بود. پس از جنگ جهانی دوم، که در گروه سربازان احتیاط داوطلب در نیروی هوایی سلطنتی خدمت کرد، با بازی بی‌پیرایه و بی‌اغراق و زمان‌بندی دقیقش، مهم‌ترین مرد انگلیسی فیلم‌های هالیوود شد؛ در همین زمان نقش‌های مهم و دشواری را بر صحنۀ تئاترهای نیویورک ایفا کرد، همچون نقش سر هنری هارکورت‌ـ‌رایلی[۱۱] در کوکتل پارتی[۱۲] اثر تی اس الیوت[۱۳]. برای بازی در فیلم بانوی زیبای من، برندۀ جوایز اسکار و تونی شد و برای ایفای نقش جولیوس سزار در فیلم کلئوپاترا[۱۴] (۱۹۶۳) نامزد دریافت جایزۀ اسکار شد. تا یک ماه پیش از مرگش در نمایش دایره[۱۵] اثر سامرست موآم[۱۶] در برادوی بازی کرد. رکس هریسون در ۱۹۸۹ عنوان سِر گرفت.