هویل، فرد (۱۹۱۵ـ۲۰۰۱)

هویْل، فِرِد (۱۹۱۵ـ۲۰۰۱)(Hoyle, Fred)

هويْل، فِرِد

فرد هویل Fred Hoyle
زادروز	یورکشر ۱۹۱۵م
درگذشت	۲۰۰۱م
ملیت	انگــلیسی
تحصیلات و محل تحصیل	تحصیل در دانشگاه کیمبریج
شغل و تخصص اصلی	اخــترشناس، کیهــان شـناس
شغل و تخصص های دیگر	نــــویــســنده
خویشاوندان سرشناس	اخترشناسی، ادبیات غرب
جوایز و افتخارات	مرزهای اخترشناسی (۱۹۵۵)

(نام کامل: هویل فردریک) اخــترشناس، کیهــان‌شـناس، و نــــویــســندۀ انگــلیسی. پژوهــش‌هایش بیشتر در زمینۀ ساختار درونی و تحول ستاره‌ها بود. در ۱۹۴۸، با هرمان باندی و تامــس گولد، نظریۀ حالت پایای عالم را عرضه کرد. در ۱۹۵۷، با همکاری ویلیام فاولر، نشان داد که عناصر سنگین‌تر از هیدروژن و هلیوم ممکن است با واکنش‌های هسته‌ای درون ستاره‌ها ساخته شوند. نظر هویل و فاولر این است که همۀ عناصر با استفاده از هیدروژن و گداخت‌های پیاپی قابل تولیدند. وقتی گاز به دمای فوق‌العاده زیاد برسد، هیدروژن به هلیوم و نئون تبدیل می‌شود، هسته‌های این عناصر با برهم‌کُنش ذراتی را پدید می‌آورند که با به‌هم پیوستن هسته‌های عناصر جدید را می‌سازند. در ۱۹۶۴ هویل نظریۀ جدیدی برای گرانش مطرح کرد. براساس این نظریه، ماده در فضا یکنواخت توزیع نشده است، بلکه به‌صورت مجموعه‌های خودگرانشی درآمده است. قطر این مجموعه‌ها ممکن است از چند کیلومتر تا ۱میلیون سال نوری متغیّر باشد. این مجموعه‌های خودگرانشی، که از ابرهای هیدروژن شکل‌گرفته‌اند، ازنظر چگالی بسیار با هم متفاوت‌اند. همچنین، بیان کرد که حیات از باکتری‌ها و ویروس‌های موجود در ابرهای گازی فضا منشأ گرفته است، و سپس، همراه با دنباله‌دارهای گذرنده به زمین آمده است. هویل در بینگلی، یورکشر، زاده شد و در دانشگاه کیمبریج درس خواند. در دوران فعالیت دانشگاهی‌اش، در ابتدا استادیار، و سپس، از ۱۹۵۸ تا ۱۹۷۳، استاد اخترشناسی کیمبریج بود. از ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۶، در رصدخانۀ مانت پالومار کالیفرنیا نیز فعالیت می‌کرد. از ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۳، سرپرست مؤسسۀ اخترشناسی نظری کیمبریج بود و در تأسیس آن نیز نقش تأثیرگذاری داشت. همچنین در دانشگاه‌های مختلف انگلستان و امریکا، در مقام استاد مهمان، صاحب کرسی بود. در ۱۹۵۷، به عضویت انجمن سلطنتی برگزیده شد. طرح داستان‌های علمی ـ تخیلی او در آیندۀ نزدیک واقع می‌شوند. اولین آن‌ها سیارۀ پنجم (۱۹۶۳) بود که با همکاری پسرش، جفری هویل (۱۹۴۲ـ ) آن را نگاشت. نخستین رمان علمی ـ تخیلی‌اش ابر سیاه (۱۹۵۷) بود. همچنین، چندین کتاب علمی عامه‌فهم تألیف کرد. یکی از آثار او در زمینۀ تحول ستارگان، با عنوان مرزهای اخترشناسی (۱۹۵۵) منتشر شده است.

 

---