پونتورمو، یاکوپو دا (۱۴۹۴م ـ۱۵۵۷)
پونْتورمو، یاکوپو دا (۱۴۹۴م ـ۱۵۵۷)(Pontormo, Jacopo da)
(نام اصلی: یاکوپو کارّوتچی[۱]) نقاش ایتالیایی. از مانریست[۲]های (شیوه‌گران) سرآمد بود. با نقاشی بدن‌های لاغر متشنج و رنگ‌های تند چشم‌آزار، سبکی کاملاً بدیع را پروراند. از پرآوازه‌ترین آثارش، خاکسپاری[۳] (ح ۱۵۲۵؛ سانتا فِلیچیتا[۴]، فلورانس[۵]) درخور ذکر است، که ترکیب‌بندی خارق‌العاده‌ای با پیکرهای به‌هم‌پیچیده در رنگ صورتی، زردِ لیمویی، و سبزِ روشن دارد. سبک اولیۀ او که منادی مانریسم (شیوه‌گری) فلورانسی بود از آندرِ‌آ دل سارتو[۶] و فرا بارتولومئو[۷] مایه می‌گرفت؛ تابلوی یوسف در مصر[۸] (۱۵۱۷؛ نگارخانۀ ملی لندن[۹]) و نخستین نقاشی محرابی[۱۰] مهم او برای سان میکله ویسدومینی[۱۱] (۱۵۱۸) از آن جمله‌اند. در دهۀ ۱۵۲۰ سبک کارش، با تأثیر از میکلانژ تغییر کرد؛ ازجمله در دیوارنگارۀ[۱۲] وِرتومنوس و پومونا[۱۳] در ویلای مدیچی[۱۴] در پودجو آکایانو[۱۵]. دیوارنگاره‌های پونتورمو در چِرتوزا دی وال دِما[۱۶] (۱۵۲۳) نیز از آشنایی‌اش با آثار آلبرشت دورِر[۱۷] و میکلانژ خبر می‌دهند. دیوارنگاره‌اش در جایگاه همسرایان[۱۸] کلیسای سان لورنتسو[۱۹] با درگذشتِ او نیمه‌تمام ماند، و بروندزینو[۲۰] آن را به‌انجام رساند. خاطرات اواخر عمر پونتورمو، از گوشه‌گیری و تنهایی‌اش حکایت دارد.
- ↑ Jacopo Carucci
- ↑ Mannerist
- ↑ The Deposition
- ↑ Santa Felicità
- ↑ Florence
- ↑ Andrea del Sarto
- ↑ Fra Bartolommeo
- ↑ Joseph in Egypt
- ↑ National Gallery, London
- ↑ altarpiece
- ↑ San Michele Visdomini
- ↑ fresco
- ↑ Vertumnus and Pomona
- ↑ Medici
- ↑ Poggio a Caiano
- ↑ Certosa di Val d’Ema
- ↑ Albrecht Dürer
- ↑ choir
- ↑ San Lorenzo
- ↑ Bronzino