شهسواران پرستشگاه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از Knights Templars)

شَهْسَواران پرستشگاه (Knights Templars)

در تاریخ قرون وسطا، اعضای فرقۀ نظامی‌ـ‌‌ مذهبی شهسواران فقیر عیسی مسیح[۱] که به شهسواران معبد سلیمان[۲] معروف شدند و پایگاهشان در بیت‌المقدس (اورشلیم) بود. شهسواران پرستشگاه نیز مانند شهسواران مهمان‌نواز[۳] و توتونی[۴] در دوران جنگ‌های صلیبی[۵] تشکیل شدند و ابتدا فقط عملکرد نظامی داشتند. فرقه هنگامی تأسیس شد که اوگ دو پاین[۶] و هشت شهسوار دیگر حدود ۱۱۱۸م برای حفاظت از زائران اورشلیم گردهم آمدند و فرقه به‌سرعت رشد کرد. سن برنار[۷]، کلروویی[۸]، قوانین آن را تهیه کرد، و شورای تروآ[۹] (۱۱۲۸م) آن را به رسمیت شناخت و پاپ هونوریوس سوم[۱۰] آن را تأیید کرد. شهسواران پرستشگاه هدایایی به‌صورت زمین و پول دریافت کردند و سازمان از قدرتمندترین تشکیلات اروپایی شد. فرقه زیر نظر استاد اعظم و شورای عمومی قرار داشت، در بیت‌المقدس واقع، و تنها در برابر پاپ پاسخگو بود. آنان در نبرد با مسلمانان[۱۱]، به‌ویژه در غزه[۱۲] در ۱۲۴۴م، و کشمکش‌های داخلی پادشاهی لاتینی بیت‌المقدس (اورشلیم)[۱۳] نقش مهمی داشتند. پس از فتح بیت‌المقدس (اورشلیم) به‌دست مسلمانان در ۱۱۸۷م، شهسواران پرستشگاه به عکّا (آکر)[۱۴]، و سپس به قبرس رفتند، به رباخواران اصلی اروپا تبدیل شدند، و حتی به هنری دوم[۱۵]، پادشاه انگلستان، و لوئی نهم، پادشاه فرانسه، وام دادند. در ۱۳۰۷م، فیلیپ چهارم[۱۶]، پادشاه فرانسه، که برای جنگ فلاندر[۱۷] به پول نیاز داشت با کمک پاپ کلمنس پنجم[۱۸] به بازداشت و مصادرۀ اموال شهسواران پرستشگاه پرداخت. سرانجام پاپ در شورای وین[۱۹] (۱۳۱۱ـ۱۳۱۲م) فرمان انحلال فرقه را صادر کرد. آخرین رئیس اعظم آن‌ها ژاک دو موله بود که در ۱۳۱۴م او را سوزاندند.



  1. Poor Knights of Christ
  2. Knights of the Temple of Solomon
  3. Knights Hospitallers
  4. Teutonic
  5. Crusades
  6. Hugh de Payens
  7. St Bernard
  8. Clairvaux
  9. Council of Troyes
  10. Pope Honorius III
  11. Muslims
  12. Gaza
  13. Latin Kingdom of Jerusalem
  14. Akko (Acre)
  15. Henry II
  16. Philip IV
  17. Flemish War
  18. Pope Clement V
  19. Council of Vienne