لپیدوس، مارکوس (۸۹ـ۱۳/۱۲پ م)

لِپیدوس، مارْکوس (۸۹ـ۱۳/۱۲پ‌م)(Lepidus, Marcus)

دولتمرد و نظامی رومی. طرفدار یولیوس سِزار بود. در ۴۶پ‌م کنسول و (۴۴ـ۴۶پ‌م) ماجیستر اَکتیوم (سوارکار چیره‌دست و معاون سِزار) شد. پس از قتل سِزار، با اوکتاویانوس (اوگوستوس) و مارکوس آنتونیوس دومین حکومت سه نفری روم را تشکیل داد؛ اما از آغاز، لِپیدوس ضعیف‌ترین فرد گروه بود. ایالت‌های روم بین آنان تقسیم شد و قرار شد پنج سال با یکدیگر بر کشور حکومت کنند. لپیدوس، در ابتدای جنگ داخلی پرایتور شد (۴۹پ‌م) و سِزار پیش از حرکت به‌سوی اسپانیا، ادارۀ رم را به او سپرد. لِپیدوس در ۴۸پ‌م فرماندار هیسپانیا سیتریور (اسپانیای نزدیک) شد و در آن‌جا، که به پیروزی رسیده بود، با استقبال رسمی روبرو شد. پس‌از تشکیل حکومت مردان سه‌گانه دوم روم، اسپانیا و گل به لِپیدوس رسید. پس از شکست بروتوس و کاسیوس از مارکوس آنتونیوس و اوکتاویانوس در فیلیپی (۴۳پ‌م)، ایالت‌ها دوباره تقسیم گردید و افریقا به لپیدوس واگذار شد. اوکتاویانوس (۳۶پ‌م) برای جنگ با سکستوس پومپیوس از او کمک خواست؛ و لپیدوس به سیسیل رفت و کوشید آن جزیره را برای خود نگه دارد. اوکتاویانوس به‌سرعت او را مطیع ساخت، ارتش و ایالت را از او گرفت و او را تحت نظارت شدید به کیرکئی فرستاد که تا زمان مرگ همان‌جا ماند. او مجاز به حفظ عنوان «رهبر روحانی» یا پونتیفکس ماکسیموس بود که پس از مرگ سِزار (۴۴پ‌م) به‌دست آورده بود. پس از مرگ او، عنوان به اوگوستوس منتقل شد و از آن پس به‌عنوان حق ویژۀ امپراتوری باقی‌ماند.

 

---