جانسون، لیندون (۱۹۰۸ـ۱۹۷۳)
جانْسون، لینْدون (۱۹۰۸ـ۱۹۷۳)(Johnson, Lyndon)
| لیندون جانسون Lyndon Johnson | |
|---|---|
| زادروز |
استون وال، تگزاس ۱۹۰۸م |
| درگذشت | ۱۹۷۳م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
سی‌وششمین رئیس‌جمهور امریکا (۱۹۶۳ـ۱۹۶۹) از حزب دموکرات. عضو کنگره[۱] (۱۹۳۷ـ۱۹۴۹)، سنا[۲] (۱۹۴۹ـ۱۹۶۰)، و معاون رئیس‌جمهور جان کندی[۳] بود، که در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۶۰ آرای مهم جنوب را به‌دست آورد و پس از قتل کندی، رئیس‌جمهور شد. جانسون پس از قتل کندی، برای گسترش برنامۀ داخلی خود، معروف به مرز نو[۴]، به‌ویژه در زمینۀ حقوق مدنی، حمایت کنگره را به‌دست آورد. با اعلان «جنگ با فقر» از برنامۀ مرز جدید فراتر رفت، که قانون جامعۀ بزرگ[۵] (حقوق مدنی، آموزش، نابودی فقر) نیز از آن حمایت می‌کرد. سیاست خارجی او چندان موفق نبود. پس از واقعۀ خلیج تونکن[۶]، که به افزایش مداخلۀ امریکا در جنگ ویتنام[۷] انجامید، حمایت مردمی از اصلاحات داخلی جانسون از بین رفت و او حاضر نشد در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۶۸ شرکت کند. جانسون در استون وال[۸]، واقع در تگزاس، زاده شد و برای معلمی و وکالت درس خواند. هنگامی که منشی یکی از نمایندگان تکزاس در کنگره بود، توجه فرانکلین روزولت[۹] را جلب کرد و او را مدیر ادارۀ ملی جوانان[۱۰] در تگزاس کرد (۱۹۳۶). درخلال جنگ جهانی دوم، فرستادۀ ویژۀ روزولت به استرالیا و نیوزیلند بود.