موآم، سامرست (۱۸۷۴ـ۱۹۶۵)

سامرست موآم Somerset Maugham
زادروز	پاریس ۱۸۷۴م
درگذشت	۱۹۶۵م
ملیت	انگلیسی
تحصیلات و محل تحصیل	تحصیل پزشکی در بیمارستان سنت توماس لندن
شغل و تخصص اصلی	نویسنده
شغل و تخصص های دیگر	پزشک
آثار	اسارت بشری (۱۹۱۵)؛ ماه و شش پشیز  (۱۹۱۹)
گروه مقاله	ادبیات غرب، تیاتر

موآم، سامرست (۱۸۷۴ـ۱۹۶۵)(Maugham, Somerset)

سامرست موآم

نویسندۀ انگلیسی. ازجمله آثار اوست: اسارت بشری (۱۹۱۵)، ماه و شش پشیز (۱۹۱۹)، کیک‌ها و آبجو (۱۹۳۰)؛ مجموعه داستان‌های کوتاه اشندن (۱۹۲۸) و باران و دیگر داستان‌ها (۱۹۳۳)؛ و نمایش‌نامه‌های خانم فردریک (۱۹۰۷) و از ما بهتران (۱۹۱۷). نوشته‌های موام با آشنایی عمیق وی از منش انسانی اساساً از تصورات رمانتیک به دور است و رگه‌ای از بدگمانی عمیق در تمام آثار وی دیده می‌شود. موام در پاریس متولد شد و در بیمارستان سنت توماس لندن درس پزشکی خواند. در اولین رمان خود، لیزا اهل لمبث (۱۸۹۷)، از تجارب پزشکی‌اش بهره گرفت و بعد از موفقیت این رمان و رمان خانم کرادک (۱۹۰۲) تصمیم گرفت ادبیات را دنبال کند. اسارت بشری نیز بار دیگر در دنیای آشنای یک دانشجوی پزشکی می‌گذرد. موام قسمتی از داستان ماه و شش پشیز را براساس زندگی پل گوگن، نقاش معروف، نوشته است، کیک‌ها و آبجو دربارۀ رمان‌نویسی مشهور است؛ و لبۀ تیغ (۱۹۴۴) داستان یک کهنه‌سرباز جوان امریکایی است. در جنگ جهانی اوّل در سوئیس و روسیه مأمور مخفی بود و داستان‌های جاسوسی اشندن را براساس تجارب شخصی خود نوشت. از میان داستان‌های کوتاه متعدد وی، داستان‌هایی که فضای آن‌ها در مالایا و اقیانوس آرام می‌گذرد، شهرت بیشتری دارند. در ۱۹۰۸ چهار نمایش‌نامه از وی هم‌زمان در وست اِند لندن بر روی صحنه اجرا می‌شد. دیگر آثار وی عبارت‌اند از نان و ماهی (۱۹۱۱)، زن سزار (۱۹۱۹)، گمنام (۱۹۲۰)، دایره(۱۹۲۱)، شرق سوئز (۱۹۲۲)، آتش مقدس (۱۹۲۹)، و در ازای خدمات (۱۹۳۲). زندگی‌نامۀ خودنوشت او با نام حاصل عمر، که به‌دلیل افشاگری‌های زندگی خصوصی‌اش جالب توجه است در ۱۹۳۸ و دفتر یادداشت نویسنده در ۱۹۴۹ منتشر شد. ده رمان بزرگ جهان در ۱۹۵۴ انتشار یافت. بسیاری از آثار وی به فارسی برگردانده شده‌اند.

 

---