نیوو، ایپولیتو (۱۸۳۱ـ۱۸۶۱)
(تغییرمسیر از Nievo, Ippolito)
نیِوو، ایپّولیتو (۱۸۳۱ـ۱۸۶۱)(Nievo, Ippolito)
شاعر و رمان‌نویس وطن‌پرست ایتالیایی. اشعار اولیه‌اش یادآور سروده‌های جوستی[۱] و پراتی[۲]، شاعران ایتالیایی، است (شعرها[۳]، ۱۸۵۴؛ شب‌تاب‌ها[۴]، ۱۸۵۸). آثار دیگرش عبارت‌اند از دو تراژدی (اسپارتاکو[۵] و کاپوآنی[۶]) و داستان‌های کوتاه (به‌ویژه ایل وارمو[۷]، ۱۸۵۶). اما شهرت نیوو به‌سبب رمان‌های اوست (فرشتۀ نیکوکاری[۸]، ۱۸۵۵؛ کنتِ شبان[۹]، ۱۸۵۷ و از همه مهم‌تر اعترافات یک ایتالیایی[۱۰]، ۱۸۶۷). اعترافات، که به شرح ظهور روح ملی از میان انحطاط قرن ۱۸ می‌پردازد، با دیدگاه اخلاقی‌اش یادآور مانذزونی[۱۱]، رمان‌نویس ایتالیایی، است. شخصیت‌پردازی و داستان استادانه و بذله‌آمیزش، به‌رغم گریز از موضوع، آن را در شمار یکی از مشهورترین رمان‌های عصر قرار می‌دهد.