پنت، فریدریش آدولف (۱۸۸۷ـ۱۹۵۸)
پَنِت، فریدْریش آدولْف (۱۸۸۷ـ۱۹۵۸)(Paneth, Friedrich Adolf)
شیمیدان اتریشی. فنون ردیابی رادیواکتیو[۱] را توسعه داد. در زمینۀ هیدریدهای فلزی[۲] ناپایدار تحقیق میکرد و روشهایی برای تعیین مقادیر ردیاب هلیوم[۳] ابداع کرد. از ۱۹۲۹ تا اواخر عمر، به بررسی شهابسنگها[۴] پرداخت. در وین[۵] زاده شد و در چند مؤسسۀ اروپایی درس خواند و کار کرد؛ ازجمله دانشگاه گلاسگو، مؤسسه تحقیقاتی رادیوم وین[۶] و مؤسسۀ تکنولوژی پراگ[۷]. در ۱۹۲۹ استاد کونیگسبرگ[۸] شد، ولی در ۱۹۳۳، بهسبب رویکارآمدن حزب نازی، آلمان را ترک کرد و به انگلستان رفت. از ۱۹۳۹ تا ۱۹۵۳، در دارِم[۹] استاد بود و طی جنگ جهانی دوم، رئیس بخش شیمی گروه مشترک انرژی اتمی کانادا ـ انگلستان[۱۰] در مونترآل بود. در ۱۹۵۳ به آلمان برگشت و مدیر مؤسسۀ شیمی ماکس پلانک[۱۱] در مانیتس شد. پس از تحقیقات بسیار نتیجه گرفت که رادیوم[۱۲] دی و توریوم[۱۳] بی ایزوتوپهای سرب، و رادیوم ایی و توریوم سی ایزوتوپهای بیسموت[۱۴]اند. نوعی هیدرید قلع[۱۵] جدید (SnH۴) تهیه و خصوصیات آن را بررسی کرد. در اواخر دهه ۱۹۳۰ موفق شد مقادیر قابل اندازهگیری هلیوم از طریق بمباران نوترونی[۱۶] بور[۱۷] بهدست آورد و استحالۀ مصنوعی[۱۸] ایجاد کند. سپس، به بررسی عناصر ردیاب[۱۹] در استراتوسفر[۲۰] پرداخت و میزان هلیوم، ازون[۲۱] و دیاکسید نیتروژن[۲۲]اتمسفر را تعیین کرد.
- ↑ radioactive tracer
- ↑ metal hydrides
- ↑ helium
- ↑ meteorites
- ↑ Vienna
- ↑ Vienna Institute for Radium Research
- ↑ Prague Institute of Technology
- ↑ Königsberg
- ↑ Durham
- ↑ Canadian Atomic Energy, Joint British
- ↑ Max Planck Institute for Chemistry
- ↑ radium
- ↑ thorium
- ↑ bismuth
- ↑ tin hydride
- ↑ neutron bombardment
- ↑ boron
- ↑ artificial transmutation
- ↑ trace elements
- ↑ stratosphere
- ↑ ozone
- ↑ nitrogen dioxide