پارنل، چارلز استوارت (۱۸۴۶ـ۱۸۹۱)
پارْنِل، چارْلْز اسْتوارْت (۱۸۴۶ـ۱۸۹۱)(Parnell, Charles Stewart)
سیاستمدار ملیگرای ایرلندی. حامی سیاست اوبستروکسیون (کارشکنی)[۱] و خشونت با هدف کسب حاکمیت میهنی[۲] بود و در ۱۸۷۷ رئیس حزب ناسیونالیست[۳] شد. در ۱۸۹۰ ذکر نامش بهعنوان یکی از متهمان یک پروندۀ طلاق به زندگی حرفهایاش پایان داد. بهسبب نفوذ گستردهای که بر هوادارانش داشت به سلطان بیتاجوتخت ایرلند[۴] ملقب بود. پارنل زادۀ ایوندیل[۵] بخش ویکلو[۶] بود و در ۱۸۷۵ به نمایندگی از میت[۷] به پارلمان راه یافت. از لایحۀ حاکمیت میهنیِ گلدستون[۸] استقبال کرد و با وجود شکست این لایحه در ۱۸۸۶ از آشوبافکنی دست نکشید. در ۱۸۸۷ اتهام بیاساس روزنامۀ تایمز[۹] به او مبنی بر همدستی در قتل لُرد فردریک کاوندیش[۱۰]، از صاحبمنصبان بلندپایۀ ایرلند، به حیثیت او آسیب زد. سه سال بعد به ارتکاب زنا متهم شد و حزب متبوعش از بیم ازدستدادن حمایت گلدستون او را خلع کرد. در ۴۵سالگی براثر ابتلا به تب روماتیسمی[۱۱] دچار مرگ ناگهانی شد.