روفو، فابریتسیو (۱۷۴۴ـ۱۸۷۲)

روفّو، فابریتسیو (۱۷۴۴ـ۱۸۲۷م)(Ruffo, Fabrizio)

کاردینال، نظامی و سیاستمدار ایتالیایی. در ناپل به‌دنیا آمد. کشیشی وابسته به پادشاهی ناپل بود و رهبری سلطنت‌طلبان را در جنگ ضد انقلابی علیه فرانسه، به رهبریِ ناپلئون، برعهده داشت. روفو ازجمله اعضای کابینۀ پاپ پیوس ششم بود که تا مقام وزیر خزانه‌داری واتیکان نیز ارتقای مقام یافت. با آن‌که از سوی پاپ به منصب کاردینالی رسیده بود، امّا هرگز به موعظه و کار در کلیسا تن نداد و در ۱۷۹۸ همزمان با ورود نیروهای فرانسوی به ناپل به این کشور پادشاهی رفت. او همراه خانوادۀ سلطنتی که از ناپل گریخته بودند به کالابریا رفت و توانست ارتشی را تحت عنوان «ارتش ایمان» برای مقابله با نیروهای اشغالگر فرانسوی، که در ناپل جمهوری تأسیس کرده بودند، بسیج کند و سرانجام توانست ناپل را از فرانسوی‌ها بازپس گیرد. او پس از چندی به‌سبب مخالفت با اعدام و تصفیۀ جمهوری‌خواهان، با فردیناند چهارم، پادشاه ناپل، اختلاف پیدا کرد و منزوی شد، امّا در ۱۸۲۲ باردیگر به دربار راه یافت. او سرانجام در ناپل درگذشت.

 

---