اشلیمر، یوهان (۱۸۱۹-۱۸۸۱م)

شلیمِر، یوهان لوئیز (رتردام هلند 1819 - تهران 1881م) (Schlimmer, Johan Louis)

یوهان لوئیز شلیمِر Johan Louis Schlimmer
زادروز	رتردام هلند 1819
درگذشت	تهران 1881م
محل زندگی	هلند- ایران
ملیت	هلندی
شغل و تخصص اصلی	پزشک
آثار	فرهنگ پزشکی فرانسه- فارسی (۱۳۴۹ش، دانشگاه تهران)، سِرّالحکمة و زینت‌الابدان
گروه مقاله	پزشکی

(معروف به دکتر شلیمر هلندی (حکیم شِلیمر فِلَمَنْگی)) پزشک هلندی مقیم ایران در دورۀ پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار (قرن 13ق). او در ۱۸۵۱م پس از دو سال اقامت در حلب، از راه بغداد وارد ایران شد. برخلاف سایر معلمین دارالفنون، وی خودش به ایران آمده است و پس از چند سال سکونت و طبابت آزاد در ایران، به شهرت رسید و همین شهرت سبب شد که او را پس از دکتر پولاک برای معلمی دارالفنون استخدام نمایند. در طی چند سال اقامت در ایران، به نقاط مختلفی ازجمله بلوچستان و بندرعباس سفر کرد و درباره بیماری‌های پیوک، سالک، جذام و آبله مطالعه نمود و در طی این مدت با طب ایرانی و عقاید و زبان فارسی به خوبی آشنا شد. وی در ۱۲۶۷ق گوسالۀ دوسری را در رشت تشریح کرد. در علم بلورسازی نیز تبحر داشت. مهم‌ترین اثر طبی وی فرهنگ پزشکی فرانسه ـ فارسی اوست که در واقع نوعی دایرة‌المعارف طبی محسوب می‌شود. اصل تألیف این کتاب در ۱۸۷۴م (1291ق) است و آخرین‌بار در ۱۳۴۹ش توسط دانشگاه تهران به چاپ رسیده است. از دیگر آثار وی می‌توان به کتاب‌های شیمی حیوانی به نام سِرّالحکمة و امراض پوست به نام زینت‌الابدان و نیز یک کتاب فارماکو دینامیکی و یک کتاب مفردات پزشکی اشاره نمود. شلیمر در ۱۸۸1م (1298ق) درگذشت و محل دفن او را گورستان پروتستان‌های اکبرآباد نوشته‌اند.