سلوکوس دوم
(تغییرمسیر از Seleucus II)
سُلوکوس دوم ( ـ۲۲۵پ‌م)(Seleucus II)
(ملقب به: کالینیکوس[۱] به‌معنای فاتح درخشان) چهارمین پادشاه از سلسلۀ سلوکیان[۲]. (حک: ۲۴۶ـ۲۲۵پ‌م). پسر آنتیوخوس دوم[۳] و لائودیسه[۴] بود. پس از مرگ پدر، با نامادری‌اش برنیس[۵] که درصدد بود فرزند خود را به سلطنت بنشاند، اختلاف یافت و سرانجام آنان را به‌قتل رساند. به‌همین سبب، بطلمیوس سوم[۶]، برادر بِرِنیس که به پادشاهی مصر رسیده بود، به قلمرو سِلوکیّه حمله کرد و بخش‌های بزرگی از این امپراتوری ازجمله مناطق غربی ایران را به‌تصرف خود درآورد. سِلوکوس دوم در نبرد آنکورا (آنکارای کنونی)[۷] (ح ۲۳۵پ‌م) از برادر خود آنتیوخوس هیراکس[۸]، که از حمایت مادرش لائودیسه برخوردار بود، شکست خورد و قلمروِ خود را تَرک و آن را به برادر و دیگر زمامداران شبه‌جزیره واگذار کرد. پس از او پسرش سلوکوس سوم به سلطنت رسید.