استرلینگ
اِستِرلینگ (Stirling)
ناحیه[۱]ای در مرکز اسکاتلند، با ۲,۱۹۶ کیلومتر مربع مساحت و ۸۲هزار نفر جمعیت (۱۹۹۶). شهرهای مهم آن عبارت‌اند از دانبلین[۲]، استرلینگ (مرکز اداری)، اَبرفویل[۳]. دریاچه‌های معروف اسکاتلند همچون تِی[۴]، کاترین[۵]، لوموند[۶]، و مِنتیت[۷] در این‌جا قرار دارند. بلندترین قله[۸]های استرلینگ عبارت‌اند از بن مور[۹] (به ارتفاع ۱,۱۷۴ متر) و بن ونیو[۱۰] (به ارتفاع ۷۲۷ متر). مرکز میراث فرهنگی بنکبرن[۱۱] و قلعۀ استرلینگ[۱۲]، مهم‌ترین جاذبۀ گردشگری اسکاتلند، از بلندترین آثار این ناحیه محسوب می‌شوند. گردشگری و ساخت ماشین‌آلات سبک از مهم‌ترین صنایع این ناحیه به‌شمار می‌رود. جنگل‌کاری و دامپروری در ارتفاعات استرلینگ رواج دارد، در حالی که در جلگه‌های پست آن حاصل‌خیزترین زمین‌های کشاورزی اسکاتلند یافت می‌شود. نمونه‌های زیبایی از بناهای مذهبی، مانند کلیسای جامع دانبلین[۱۳] (قرن ۱۳م با برج قرن ۱۲م) و دیر کمباسکنت[۱۴] (قرن ۱۲م)، در این ناحیه قرار دارند.