ایگدراسیل
ایگدِراسیل (Yggdrasil)
در اساطیر اسکاندیناوی، درخت جهان، درخت زبان گنجشک مقدسی که بهشت و جهنم را به هم پیوند میدهد. همیشه سبز بود و نورنها[۱]، الهگان گذشته، حال و آینده، از آن مراقبت میکردند. ایگدراسیل سه ریشه داشت و زیر هر ریشه یک چشمه بود؛ یک ریشه به چاه هورگلمیر[۲] در نیفلهایم[۳] یا هل[۴]، قلمرو مردگان، میرسید؛ ریشۀ دیگر به چاه میمیر[۵]، سرچشمۀ همه حکمتها، زیر یوتونهیم[۶]، سرزمین غولان، راه مییافت و ریشۀ سوم به چاه اورد[۷]، زیر آسگارد[۸]، جایگاه خدایان، میرسید. چاه اورد میعادگاه همیشگی خدایان بود که نورنها از آن مراقبت میکردند و هر روز برای جلوگیری از خشکیدن درخت آن را با آب چاه آبیاری میکردند. مخلوقات گوناگونی روی ایگدراسیل میزیستند، ازجمله یک عقاب و یک باز؛ چهار مَرال نر که از برگ آن تغذیه میکردند؛ راتاتوسک[۹]، سنجاب جنگافروزی که مدام از تنۀ درخت بالا و پایین میرفت تا دشمنی عقاب و نیدهوگ[۱۰] را استمرار بخشد؛ نیدهوگ، اژدهایی که ریشۀ منتهی به نیفلهایم را پیوسته میجوید.