شارتیه، آلن (۱۳۸۵ـ۱۴۳۳م)

شارتیِه،‌ آلِن (۱۳۸۵ـ۱۴۳۳م)(Chartier, Alain)

شاعر و سیاسی‌نویس فرانسوی. سبک تعلیمی، آراسته، و لاتینی‌مآب وی سرمشق شاعران و نثرنویسان نسل‌های بعد بود. شارتیه در دانشگاه پاریس تحصیل کرد، وارد خدمات دربار شد، و منشی شارل هفتم بود. نخستین دفتر اشعارش، کتاب چهار بانو (۱۴۱۵)، بحثی میان چهار بانو است که عاشقان آن‌ها در نبرد آژنکور کشته، اسیر، مفقود، و فراری شده‌اند. همین روش گفت‌وگو در اثر منثورش، چهار مقصر (نوشتۀ ۱۴۲۲)، به‌کار رفته است. اشعار شارتیه عبارت‌اند از بانوی زیبای بی‌رحم، ترانۀ صلح و کتاب دعای اشراف، که اثر نخست، داستان عشقی نافرجام است که شهرت بسیار یافت.

 

---