ابن عماد خراسانی، محمد بن عماد ( ـ۸۰۰ق)
ابن عِمادِ خُراسانی، محمّد بن عِماد ( ـ۸۰۰ق)
(یا: ابن عماد شیرازی) شاعر ایرانی. بیشتر زندگی‌اش در شیراز گذشت. در فنون سخنوری مهارت داشت و برخی تذکره‌نویسان شیوایی کلام او را در غزل و قصیده ستوده‌اند. ابن عماد اشعاری در مناقب ائمۀ اطهار (ع) گفته است و سروده‌هایش دارای مضامین عرفانی است. از آثارش: منظومۀ عاشقانۀ روضةالمحبّین/ده‌نامه که از معروف‌ترین منظومه‌های قرن ۸ق است و به کوشش سعید نفیسی به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۱۴ش)؛ دیوان اشعار.