ابن وافد، ابوالمطرف عبدالرحمن (۳۸۹ـ۴۶۷ق)

ابوالمطرف عبدالرحمن بن وافد;
زادروز	۳۸۹ق;
درگذشت	۴۶۷ق
ملیت	اندلسی
شغل و تخصص اصلی	پزشک و داروشناس
آثار	الادویة‌المفرده؛ التذکره؛ مجموع فی الفلاحه؛ الوساد فی الطب
گروه مقاله	پزشکی

ابن وافِد، ابوالمُطَرَّف عبدالرحمن (۳۸۹ـ۴۶۷ق)

(ابوالمُطرف عبدالرحمن بن محمد عبدالکبیر بن یحیی بن وافد لَخمی، معروف به ابن وافد) پزشک و داروشناس اندلسی. در کشاورزی و گیاه‌شناسی نیز دست داشت. از خانواده‌ای اشرافی برخاست و در طُلَیطُله و قرطبه با مطالعۀ آثار جالینوس و ارسطو و دیگر حکمای یونانی در حلب و داروشناسی چیره‌دست شد. از استادان او در حلب می‌توان به ابوالقاسم خلف بن عباس زهراوی اشاره کرد. از نزدیکان مأمون بن ذی‌النون (۴۲۹ـ۴۶۷ق) بود. باغ مشهور سلطان در طُلَیطُله زیر نظر او احداث شد. وی از جمله پزشکانی بود که کمتر به تجویز دارو اعتقاد داشت و غذادرمانی را به استفاده از دارو و داروهای مفرده را بر داروهای مرکّبه ترجیح می‌داد. الادویة‌المفرده مشهورترین اثر طبی اوست برخی از دیگر آثارش عبارت‌اند از التذکره، مجموع فی الفلاحه، الوساد فی الطب.