فارست، ادوین (۱۸۰۶ـ۱۸۷۲)
| ادوین فارست Edwin Forrest | |
|---|---|
| زادروز |
فیلادلفیا ۱۸۰۶م |
| درگذشت | ۱۸۷۲م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | بازی در داگلاس و اُتللو، گلادیاتور |
| گروه مقاله | تیاتر |
| خویشاوندان سرشناس | کاترین سینکلر (همسر) |
فارست، ادوین (۱۸۰۶ـ۱۸۷۲)(Forrest, Edwin)
بازیگر امریکایی، زادۀ فیلادلفیا. فعالیت صحنه‌ای خود را در زادگاهش و با نمایش داگلاس[۱] اثر نمایش‌نامه‌نویس اسکاتلندی، جان هیوم[۲]، آغاز کرد (۱۸۲۰)، و نخستین کار حرفه‌ای او در نیویورک (۱۸۲۶) بازی در اُتللو[۳] اثر شکسپیر[۴] بود. در امریکا بر روی صحنه رفت و در لندن (۱۸۳۶) در نمایش گلادیاتور[۵]، اثر نمایش‌نامه‌نویس و رمان‌نویس امریکایی رابرت مونتگمری بِرد[۶]، در نقش اسپارتاکوس[۷] ظاهر شد. فارست در سفر بعدی خود به لندن (۱۸۵۴) برخوردی خصمانه دید، و آن را به نفوذ رقیب سرسخت خود، بازیگر انگلیسی ویلیام چارلز مکریدی[۸]، نسبت داد. جدال این دو بر سر سبک‌های بازیگری در نهایت تماشاگران را به دو دستۀ بریتانیایی‌پسند و امریکایی‌پسند تقسیم کرد و به یورشی دسته‌جمعی به تئاتر آستورپلِیس[۹] در نیویورک، که مکریدی در آن‌جا برنامه داشت، انجامید (۱۸۴۹)؛ در این یورش ۲۲ نفر کشته شدند. این فاجعه، یا تقاضای طلاق جنجالی همسرش کاترین سینکلر[۱۰]، بازیگر، در ۱۸۵۰، هیچ‌کدام از شهرت فارست در مقام یک بازیگر توانای تراژدی نکاستند. او با اهدای جایزۀ پولی برای نمایش‌نامه‌ها به تشویق و تقویت نمایش امریکایی پرداخت، و خانۀ ادوین فارست[۱۱] را برای بازیگران سالخورده در فیلادلفیا بنیاد گذاشت.