اشکلوفسکی، یوسیف (۱۹۱۶ـ۱۹۸۵)
| یوسیف اشکلوفسکی Iosif Shklovsky | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۶م |
| درگذشت | ۱۹۸۵م |
| ملیت | روس |
| شغل و تخصص اصلی | اخترشناس |
| آثار | فیزیک خرمن خورشید (۱۹۶۶)، حیات هوشمند در عالم (با همکاری کارل ساگان، ۱۹۶۸) و اَبَرنواختران (۱۹۶۹) |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
اشکلوفسکی، یوسیف (۱۹۱۶ـ۱۹۸۵م)(Shklovsky, Iosif)
اخترشناس شوروی، مدیر گروه اخترشناسی رادیویی مؤسسۀ اخترشناسی اشترنبرگ مسکو[۱]، و استاد اخترشناسی دانشگاه مسکو. در ۱۹۴۶، نشان داد که تابش‌های امواج رادیویی خورشید از لایه‌های یونیدۀ خرمن آن منشأ می‌گیرند. همچنین، روشی ریاضی برای تشخیص امواج رادیویی گرمایی از غیرگرمایی در کهکشان راه شیری عرضه کرد. به خصوص بر این نظر خود تأکید داشت که تابش گسیل‌شده از سحابی خرچنگ[۲]، بر اثر تابش سنکروترون[۳] ایجاد می‌شود و در آن، الکترون‌هایی که به‌صورت غیرعادی پُرانرژی‌اند، با سرعتی نزدیک به سرعت نور در میدان‌های مغناطیسی پیچ و تاب می‌خورند. اشکلوفسکی این نظر را مطرح کرد که پرتوهای کیهانیِ ناشی از انفجار اَبرنواختر[۴]هایی در محدودۀ ۳۰۰ سال نوری از خورشید، علت بعضی از نابودی‌های سراسری حیات در زمین بوده‌اند. فیزیک خرمن خورشید[۵] (۱۹۶۶)، حیات هوشمند در عالم[۶] (با همکاری کارل ساگان[۷]، ۱۹۶۸) و اَبَرنواختران[۸] (۱۹۶۹) ازجمله آثار اوست.