اشیر (عهد عتیق)
اَشیر (عهد عتیق)(Asher)
در تورات، پسر هشتم یعقوب[۱] و نیای یکی از اسباط دوازدهگانۀ بنیاسرائیل به همین نام. سبط اشیر که در شمال غربی فلسطین سکونت داشتند، در زمانیکه همۀ اسباط به رهبری موسی[۲] از مصر خارج شدند بیشترین اقتدار را داشت. با پیشبینی اینکه اشیریان[۳] نقش مهمی در فتح فلسطین ایفا خواهند کرد، مرغوبترین زمین به آنان داده شد؛ تبریکهای یعقوب (پیدایش، ۴۹ : ۲۰) و موسی (تثنیه[۴]، ۳۳: ۲۴، ۲۵) حکایت از حاصلخیزی زمین یاد شده دارد. اما اشیریان، احتمالاً بهدلیل آنکه فرهنگ همسایگان فنیقی[۵] خود را جذب کردند، چندان با اسباط دیگر همراهی نکردند. در روزگار داود[۶]، سبط اشیر اهمیت پیشین خود را نداشت.