تورات

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تورات
نام پنج کتاب (سِفْر) نخست عهد عتیق، مشهور به اسفار خمسه در دین یهود. تورات (به عبری تورا یا توره) به‌معنی شریعت است. در تداول فارسی‌زبانان نام تورات گاهی به تمام کتاب‌های عهد عتیق، کتاب مقدس یهودیان، اطلاق می‌شود. تورات، در اصل، در کوه سینا به حضرت موسی نازل شده است و در آن، تاریخ جهان از بدو آفرینش و خلق آدم تا مرگ موسی آمده است و دربردارندۀ احکام و فرایض دینی یهود و سلوک اجتماعی ازجمله احکام عشره یا دَه‌ فرمان است. طومارهایی که تورات به زبان عبری اولیه در آن نوشته شده در هر کنیسه در صندوق مقدسی به نام «تابوت عهد» نگهداری می‌شوند. تورات مشتمل به پنج کتاب یا سِفر است: ۱. سفر پیدایش که از آغاز آفرینش تا داستان حضرت یوسف و مهاجرت خاندان یعقوب به مصر را دربر می‌گیرد. ۲. سفر خروج که از اسارت بنی‌اسرائیل در مصر در عهد فرعون تا خروج آن‌ها از مصر به رهبری حضرت موسی سخن می‌گوید. ۳. سفر لاویان منسوب به لاوی پسر یعقوب که آداب دینی را شرح می‌دهد. ۴. سفر اعداد که ماجرای مهاجرت بنی‌اسرائیل را از صحرای سینا تا رسیدن به ارض موعود کنعان ذکر می‌کند و ۵. سفر تثنیه که به توضیح احکام و فرایض دینی و حفظ آن‌ها تا مرگ موسی (ع) می‌پردازد. نیز ← کتاب_مقدس