ویلسون، جان (۱۸۰۴ـ۱۸۷۵)

ویلْسون، جان (۱۸۰۴ـ۱۸۷۵)(Wilson, John)

مبلّغ دینی و شرق‌شناس اسکاتلندی. برای پیشبرد اصلاحات اجتماعی در هند کوشید و تلاش‌هایش برای برچیدن تجارت برده و ممنوعیت عمل ساتی در آن کشور نتیجه‌بخش بود. بعدها به مقام معاونت دانشگاه بمبئی منصوب شد. ویلسون در لودر از توابع بِرویک به‌دنیا آمد، به‌قصد کسب مقام کشیشی کلیسای انگستان، در ادینبورگ تحصیل کرد، و در ۱۸۲۸ برای تبلیغ راهی هند شد. آثار او در حوزۀ شرق‌شناسی عبارت‌اند از دین پارسی (۱۸۴۳)؛ سرزمین‌های کتاب مقدس (۱۸۴۷)؛ هند در سه‌هزار سال پیش (۱۸۵۸).

 

---