علیگر
عَلیگَر (Aligarh)
| علیگر | |
|---|---|
| نام فارسی | علیگر |
| نام های دیگر | علیگره |
| نام لاتین | Aligarh |
| کشور | هند |
| ایالت | اوتار پرادش |
| موقعیت | فاصله ۱۲۰ کیلومتری جنوب شرقی دهلی |
| جمعیت | ۴۸۰هزار نفر (۱۹۹۱) |
| تولیدات و صنایع مهم | تولید و فرآوری محصولات کشاورزی، علوم مهندسی، و نساجی |
(یا: علیگره[۱]) شهری در اوتار پرادش[۲]، در هند به فاصلۀ ۱۲۰کیلومتری جنوب شرقی دهلی[۳]، با ۴۸۰هزار نفر جمعیت (۱۹۹۱). صنایع آن تولید و فرآوری محصولات کشاورزی، علوم مهندسی، و نساجی است. ویرانه‌های آثار باستانی بودایی و هندو در این‌جا واقع شده‌اند، اما تاریخچۀ شهر به ۱۱۹۴م باز می‌گردد، یعنی زمانی که علیگر، پایگاه مستحکم راجپوت[۴] بود که فرمانداران مسلمان آن را اداره می‌کردند. نام شهر قدیمی کویل (کول)[۵] بود که ابن بطوطه در ۱۳۴۲م از آن نام برده است؛ علیگر به‌معنای «دژ رفیع»، نام دژی است که در ۱۵۲۴م ساخته شد. این دژ از مغول‌ها به مراته‌ها[۶] رسید و سپس در ۱۸۰۳ انگلیسی‌ها آن را تصرف کردند. دانشگاه علیگر اهمیت زیادی دارد و مهم‌ترین دانشگاه اسلامی به‌شمار می‌آید. مؤسس آن سِر سید احمد خان است که در ۱۸۷۵ دبیرستانی به سبک مدارس هند تأسیس کرد. این دبیرستان بعدها به کالج اسلامی انگلیسی و شرقی و در ۱۹۲۰ به دانشگاه تبدیل گردید.