عهدین منحول
عَهْدِیْنِ مَنْحول (Pseudepigrapha)
(یا: عهدین غیر قانونی؛ مجعولات کتاب مقدس) کتاب‌های یهودی و مسیحی که از حدود ۲۰۰پ‌م تا اوایل قرن سوم میلادی تألیف شده و نویسندگانشان با الگوبرداری از کتاب مقدس، یعنی عهد قدیم و عهد جدید، آن‌ها را به مراجع و مشاهیر دینی گذشته نسبت می‌دادند. این آثار معمولاً به یکی از زبان‌های عبرانی، آرامی، یا یونانی تألیف و در قالب مکاشفه، تواریخ افسانه‌ای، مزامیر، یا مطالب حکمت‌آموز ارائه می‌شدند. امروزه یهودیان و مسیحیان اصالت هیچ‌یک از این کتاب‌ها را نمی‌پذیرند و آن‌ها را مجعول می‌دانند، برخلاف کتاب‌هایی که تحت عنوان آپوکریف شناخته می‌شود (← آپوکریف) و کلیسای کاتولیک آن‌ها را به‌عنوان کتاب‌های قانونی ثانوی می‌پذیرد و به رسمیت می‌شناسد، در حالی‌که یهودیان و پروتستان‌ها آن‌ها را معجول می‌دانند و مستقلاً در ذیل کتاب مقدس نمی‌آورند. برخی از کتاب‌های منحول و مجعول عهد عتیق عبارت‌اند از: کتاب حبشی خَنوخ، صعود موسی، مکاشفات باروخ، کتاب آدم و حوا، مزامیر سلیمان. کتاب‌های منحول عهد جدید، یعنی انجیل، عبارت‌اند از مکاشفات پطرس، شبان هرماس، انجیل مصریان، انجیل یهودای اَسخریوطی، انجیل عربی کودکی مسیح، انجیل به رأی و روایت عبریان و غیره.